സുഹൃത്തു്‌ (സുഗതകുമാരി)

സുഗതകുമാരിയുടെ ഒരു കവിതയുടെ അവസാനം:

നിഷ്ഫലമല്ലീ ജന്‍മം - തോഴ,
നിനക്കായ്‌ പാടുമ്പോള്‍,
നിഷ്ഫലമല്ലീ ഗാനം, നീയിതു
മൂളി നടക്കുമ്പോള്‍...

സുഗതകുമാരിയുടെ ആ കവിത എനിക്കു്‌ അത്ര ഇഷ്ടമല്ല. എങ്കിലും, ഈ നാലു വരി അതീവ ഹൃദ്യമായി തോന്നിയിട്ടുണ്ടു്‌. ഏറ്റവും കവിത തുളുമ്പുന്ന വരികളായി ഞാന്‍ കരുതുന്ന ചില കാവ്യങ്ങളില്‍ ഒന്നു്‌.

My translation (1984) ("തോഴ" എന്നതിനെ "തോഴി" എന്നാക്കിയാല്‍) :

My life is not in vain, my friend,
    When I sing for thee;
My song is not waste, when it lends
    Thy lovely lips a glee!